dinsdag 28 februari 2012

The waiter is waiting


Met nog drie dagen te gaan voor de deadline heeft IO haar zesde deel online staan. We kunnen er kort  over zijn, maar dat doen we natuurlijk niet. Dit is echt veruit de beste productie (inclusief die van Paul V.) die ik op de TEE site mocht bewonderen. Het camerawerk, het acteren, het geluid, hoor het vliegtuig passeren als merel op de stoep staat bij de Albrechts, het geluid van het brekende glas wat over de shotwissel is heen getild en binnen in het huis een andere klank heeft. Allemaal top! Wat mij zeer aanspreekt is natuurlijk ook het feit dat het originele script behoorlijk is losgelaten.
Deel 6 van IO producties begint met een ontmoeting van Ineke met Nadja in een restaurant. We leren uit de  beelden dat nadja behoorlijk zenuwachtig -en Ineke verbeten is. Ineke neemt ook het initiatief door voor nadja te bestellen.
Net als een hele film kun je een scène ook in drieën delen; exposé, crisis, ontknoping. Je hoeft overigens niet persé met expose te beginnen, je kunt ook instappen vlak voor het hoogtepunt van de crisis. Stephan kiest ervoor om bij het begin te beginnen, dus krijgen we de malheid met de ober die elke keer weer terugkomt. Het wordt wat te als ze aan het einde de man nog terugroepen om de menu's weer mee te nemen. Die hadden ze natuurlijk ook weg kunnen leggen op een andere tafel. Op zich heeft deze scène wel iets komisch, maar mij irriteert het wat.

Het gesprek vindt plaats op verzoek van Ineke en aan het einde gaat er wat gebeuren. Onderstaand de dialoog:

INEKE
Wanneer was eigenlijk je laatste keer?

NADJA
Ik snap eigenlijk niet waar je heen wilt?

INEKE
Ik denk dat jij heel goed weet waarom ik dit gesprek met jou aanga!

NADJA
Omdat ik er recht op heb!

Nu valt er een stilte met een peinzende Ineke. Einde scene.

Op zich vind ik het prima als de scenarist er voor kiest om zo weinig informatie te geven, maar de laatste regel van Nadja; 'omdat ik er recht op heb' had tot een reactie van Ineke moeten lijden.

bijvoorbeeld:

INEKE:
Hoezo???? Waar heb jij godverdomme recht op? Je neukt mijn man, verdwijnt en komt hoogzwanger op zijn verjaardag! Waar zijn mijn rechten?

In deze versie is ze boos en dus komt er veel tekst die met enige nadruk wordt uitgesproken. Bij nader inzien was het misschien beter geweest om met deze dialoog te beginnen en dan eventueel het antwoord van nadja te laten wegvallen door de schutterende ober dan had dit mijns inziens nog meer lading gekregen.

De oplossing om tobias te tafel te laten verlaten door de sms van Lieke en dit te laten samenvallen met de aankomst van Merel vind ik een geniale vondst. Hiermee wordt de parkeergaragescene overbodig en het is ook geloofwaardig dat Merel geen sms-jes naar tobias stuurt waar ze eigenlijk ook niets mee heeft. De verzoening tussen Merel en Lieke vind ik ook geloofwaardig totdat het doel van de missie wordt bereikt; de ontmaskering van Nadja. De dames hebben het te druk met elkaar om hier aandacht aan te besteden. Ok dat er zich een lesbische relatie ontwikkelt vind ik prima, maar het was toch lieke die persé nadja wilde ontmaskeren en na twintig seconden gekus is het punt wel gemaakt dacht ik.

Dan de scène tussen Nadja en Wim. Onderstaand de daloog.

NADJA
Ik vind het moeilijk om ...ik vind het moeilijker dan ik dacht, ik vind het moeilijk om remco te zien, ik vind het moeilijk om Ineke onder ogen te komen.
Ik vind dat ze het moet weten!

WIM
Waar wij mee bezig zijn?

NADJA (zucht)
nee gewoon over de baby

WIM (verbaasd)
je baby ligt in de badkamer

NADJA
Ik was zwanger van Remco

WIM
zwanger?

NADJA
Ik was zwanger toen ik naar japan ging.

WIM
van Remco?

NADJA (lacht)
van wie anders?

WIM
Je was echt zwanger!

Wim troost haar

WIM
is een paar maanden geleden..
maar het is toch allemaal achter de rug ik bedoel..

NADJA (verbijsterd)
Wat ben je toch een lompe zak!

WIM
Het is ons idee het is een goed idee
we hebben een deal Nadja

Wim loopt weg (de lafbek!)

NADJA (wanhopig)
Wim.Wim!

WIM
we hebben een deal!

Ja dit is een belangrijke scène. We weten nu dat Nadja inderdaad echt zwanger is geweest van Remco en dat er een abortus is geweest, het is logisch dat zij daar de nodige psychische problemen mee heeft. Vooral om dat dit ook het onderwerp is van de chantage is het logisch dat Nadja op instorten staat. Het gesprek met Ineke zal er ook in gehakt hebben al hebben we dat helaas niet kunnen constateren. De reactie van Wim vind ik vreemd eerst troost hij haar en direct daarna komt de lompe opmerking dat het toch al weer een paar maanden geleden is? Of het één of het ander zou je zeggen. Of een lompe Wim die moet lachen als hij hoort dat Nadja echt zwanger was en grof wordt op het moment dat ze op breken staat. Of een gevoelige Wim die haar troost en heel bepripvol is maar op slinkse wijze haar toch weet te overtuigen dat ze bij het plan moet blijven. Beide opties zijn mogelijk maar niet tegelijkertijd, lijkt mij.

Wijnz

9 opmerkingen:

  1. Hey Wijnz. Leuke analyse en dank voor de enorme figuurlijke bos bloemen. Ook fijn dat je die details hoort (vliegtuig etc.)
    Over het vervolg van scène 1 met Nadja en Ineke verschillen we wel van mening. We wilden voor Nadja sympathie opwekken. Haar statement "Ik heb hier recht op" is namelijk meer waar dan "meets the eye". Je schrijft als suggestie-reactie van Ineke dan wel: "Je neukt mijn man, verdwijnt en komt hoogzwanger op zijn verjaardag!"... maar haar man heeft háár natuurlijk ook geneukt, zwanger gemaakt en als dank weggepromoveerd. Me dunkt dat Nadja zich 6 maanden ervoor behoorlijk genaaid voelde. Remco is natuurlijk degene die haar heeft afgedankt. Dat snapt Ineke ook wel. Ook de eindscène is met die gedachte voortgezet. Wim is een botte lul. Zijn poging tot empathie is ook niet meer dan dat. Hij heeft zijn botheid niet eens door en als hij daarop gewezen wordt verkilt hij compleet. Hij zal echt gedacht hebben haar op te beuren door te zeggen "het is allemaal toch voorbij"? Na AL die maanden?
    We hopen dat Nadja in ieder geval "grijs" is geworden in plaats van "zwart of wit"

    Wat ik zelf wel jammer vind is dat na de scène met Ineke en Nadja, weer Ineke aan tafel zit met Tobias. In de 1-8 montage zal ik de scène met Ineke en Nadja ook voor de scène zetten dat Merel uit school komt lopen en Tobias haar bijna aanrijdt. Dan klopt het tijdtechnisch ook weer helemaal. Lunchtijd.

    Voor ons was het overigens ook veel logischer dat Lieke het initiatief neemt om de boel te onderzoeken. Zij heeft tenslotte de tampon gezien en is daarmee in haar hoofd blijven zitten. In ons deel 6 is het ook mooi gelukt dat Merel langskomt voor verzoening met Lieke, na die enorme ruzie die ze hadden in deel 5. Het geheim dat Merel met zich meedraagt en haar besef dat ze met een deel van dat geheim op de proppen moet komen. Het legt in haar lijn een hele mooie hartverscheurende boog op. De kilheid van Lieke is natuurlijk ook omdat ze zich verraden voelt omdat ze verliefd is op Merel. Uiteindelijk zijn de blikken die al in deel 2 voelbaar waren die de twee meiden hun chemie geeft. Tobias is nu ook in één keer echt 'mens' omdat we allen wel zo'n moment kennen waarin we het 'meisje/jongetje van onze dromen' met een ander zien zoenen. Je kan niet weg, je gunt het ze ook nog, maar ondertussen sterf je 1000 doden.
    Dat Merel en Lieke in elkaar opgaan (waren het echt 20 seconden?) is dan mijn romantische kijk op zaken. Ik mag dan wel een handje hebben om pittige scènes te draaien, maar voor dit soort romantische scènes ben ik ook een sucker...

    Hopelijk heeft deel 7 voldoende marge om onze ingeslagen wegen geloofwaardig te blijven voortzetten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Stephan, dat van die 20 seconden weet ik niet, heb het niet geklokt, vond het wel wat lang duren allemaal. De verliefdheid tussen die twee hadden jullie inderdaad al in deel 2 ingezet. Nee jullie nadja is absoluut niet zwart/wit, maar ook niet symathiek eerder geshuffeld, op het feestje heeft ze erg vreemde teksten over dat de baby dood is omdat die niet meer beweegt en zo. In het gesprek met Ineke is ze onzeker, maar dat maakt haar niet sympathiek. Het probleem is eigenlijk dat er geen sympathieke karakters zijn. Jij hebt dit nu veranderd door de twee meisjes het te laten goed maken en Tobias is, wat je zegt nu ook wat menselijker geworden, zij zijn nu de drie goeden.
      Nadja is niet sympathieker dan Ineke. nadja is slecht behandel door remco, Ineke ziet de continuïteit van haar gezin in gevaar komen en voelt zich net zo bedrogen als Nadja. Nadja doet echter mee aan de afpersing terwijl Ineke alleen slachtoffer is, dat maakt Ineke dan weer sympathieker.

      Verwijderen
    2. Sympathie kun je ook voor iemand hebben die slechte dingen doet. Zo hield ik van JR en vond Bobby Ewing maar een slappe zak. :)
      Tobias krijgt overigens bij ons nog (bij voorbaat) een vervolg scène op zijn afwijzing.

      Overigens... ook blij met andere details. Hoe Lieke bij de deur naar Merel kijkt als ze het tegen Tobias praat. Hoe Tobias zijn naar boven rechtvaardigt door wat Remco in deel 1 tegen hem zegt ("Roken? Naar boven!")
      Ook een paar cadeautjes. Er stond oorspronkelijk nog gepland dat ze zouden aanrijden bij huis Nadja en dan duidelijk het huis tegenover uitkozen om naar binnen te gaan. Door tijdgebrek is nu even de suggestie dat ze bij Nadja zelf inbreken en dat is nog spannender. (pas in montage werd dat duidelijk. Ik maakte me eerlijk gezegd zelfs zorgen dat we dat niet hadden kunnen draaien)

      Overigens... De ober wordt door Nadja natuurlijk misbruikt om tegenover Ineke een houding te geven. Ze zal daarom niet de menukaart op een andere tafel leggen. Als het aan haar lag had ze de ober opgedragen kruipend naar de keuken te verdwijnen en dan triomfantelijk naar Ineke gekeken. :)

      Verwijderen
    3. Ja ok! Dallas vond ik te erg om naar te kijken. In de soap Dynasty die in dezelfde tijd speelde had je Alexis Colby/ Joan Collins ook een duidelijke slechterik, maar toch sympathiek omdat haar tegenpool Krystle Carrington/Linda Evans zo'n ongelooflijke doos was. Je wilde gewoon dat Joan Collins haar pijn deed. Gelukkig gebeurde dat ook! Helaas gebeurt dat niet tussen Ineke en nadja .In de interactie is niets waardoor je haar sympathiek zou kunnen vinden. Met de ober heb ik het inderdaad zo begrepen dat ze haar onzekerheid botvierde op hem, maar dat maakt het niet leuk, afschuwelijk of sympathiek vind ik. Wie moest deze scène eigenlijk winnen? Ik denk Ineke, want nadja moet dadelijk tegen Wim aan gaan zeuren dat ze het niet meer trekt al die oneerlijkheid.

      Verwijderen
  2. @wijnz Leuk juist met die ober. Het voert de spanning op omdat 'het gesprek' uitgesteld wordt, tegelijkertijd is het komisch. Die 'menukaart' kon niet weggelegd; 1e keer Nadja: 'de menukaart'? 2e keer, Nadja: 'de menukaart'! Nadja maakt op mij niet direct een sympathieke indruk, ook al heeft ze nu meer background, wel een labiele...En over Wim: ik durf te wedden dat hij werkelijk dacht iets troostends te zeggen en daarom ook zo in shock stond toen Nadja hem een lomperik noemde....Ah well....
    Voor de 'ingeslagen weg' en wel of geen 'marge' in deel 7 zou mijn advies zijn aan @brennfilm : bedenk (NU al) wat je wilt met deel 8 en werk daar verder naar toe...Desnoods samen uploaden als deel 7 teveel weg zou geven van deel 8.
    Heb iig genoten van jullie bijdrage!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Thanks. En ja.. In deel 7 zal absoluut al een voorzet moeten zitten voor ons deel 8. Volgende week eerste gesprekken daarover.
      En over Nadja... Natuurlijk is die meid zo labiel als wat. Sympathie is misschien niet het juiste woord. Begrip past iets beter. Dat je een beetje met haar te doen hebt.

      Verwijderen
  3. @Stephan. Complimenten. Qua spel vond ik tot nog toe de 'lesbo scene' op het bed van Lieke al geweldig. Maar deze scene tussen Lieke/Merel behoorde tot het beste wat we tot nog toe hebben gezien. Wat een talenten die meiden. Deed mij meer dan het gesprek Remco/Merel in het vorige deel. Het fotograferen door de bomen heen en de suggestie van naakt vond ik erg gelikt en technisch knap. Leuk het detail dat je vertelt over de suggestie van het inbreken bij Nadja (is in veel scripts voorbij gekomen. ik dacht bij mezelf nog: 'Wat is DIT nu weer!?'. Uiteindelijk blijkt het een soort 'stakeout' die erg logisch voelt). Ik miste het aan komen rijden helemaal niet.

    Ik denk dat deze film uiteindelijk toch ook een soort zwarte komedie moet zijn. Alhoewel dat niet voldoende naar voren is gekomen, je voelt een beetje in de tit-for-tat van Tobias/Merel, het Bonzai-boompje en een paar momenten tussen Wim/Fred. Dat rechtvaardigt m.i. licht-komische of juist zeer pijnlijk-genante momenten. Daar plaats ik het ober-moment ook bij.

    Ook ik heb genoten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Dokky. Ja het is een genot om die meiden samen te zien spelen. Ze halen ook het beste in elkaar naar boven. Dan te bedenken dat we die scène om 4 uur 's ochtends gedraaid hebben met van de slaap tollende acteurs. Ik heb ze daar echt op de pijnbank gelegd maar het geeft wel de juiste sfeer. De blik van Tobias is natuurlijk ook priceless.

      Waar ik zelf elke keer weer erg blij van word is de timing van de inzet van de muziek bij Nadja's "wat ben jij toch een botte zak", en de "bingo" van Tobias die haar onder de douche ziet. Soms vallen dingen precies op hun plek... :)

      Verwijderen
  4. Ga het gelijk weer nakijken na deze opmerkingen

    BeantwoordenVerwijderen