Talentenjacht

We zijn net bekomen van Paul Verhoeven en daar is alweer de volgende talentenjacht. De mannen van doe maar, de band die in begin jaren tachtig zo succesvol was, vragen het publiek om mee te schrijven aan hun mogelijk nieuwe hit. Om het makkelijk te maken, nou ja? Hebben ze zelf een eerste regel geschreven; "Op een dag komt de dag....." 


De aspirant tekstschrijvers mogen dit vervolgens aanvullen en de wereld in tweeten. De muziek is al bekend en te beluisteren het enige wat te doen is, is de juiste woorden inpassen.


Dat is natuurlijk tof, want als jouw regels gekozen worden levert dat naast de eer ook nog een deelname in de auteursrechten. Dus toch maar eens een poging gewaagd. Nu heb ik behalve voor sint nicolaas, nooit echt een poging ondernomen om iets te schrijven met een bepaald ritme of rijm, nee dat is niet waar, ik heb voor pinkstar een kort liedje geschreven. Dat viel overigens niet mee! 
Het probleem is namelijk, je wilt ergens naar toe, maar wordt daarbij erg gehinderd door het stramien van de muziek waarin je maar een beperkt aantal woorden kwijt kunt in een regel en dan moet het hier en daar ook nog rijmen, of moet er een bepaalde flow inzitten. Mijn bewondering voor mensen die dit in het echt doen is dus alleen maar toegenomen.


Maar goed, waarover moet het gaan? Ernst Jansz en Hennie Vrienten zijn al bijna pensioengerechtigd. In de jaren tachtig kwam de succesvolle band voortijdig aan het einde omdat de heren grote moeite hadden met het feit dat ze nogal werden geleefd door de media. Vooral het fanatisme van de vrouwelijke fans brak de heren nogal op. Vreemd? Nee hoor, een beetje vrouwelijke aandacht is best leuk op z'n tijd, maar als die vrouwen 13 zijn! Ik kan me het het diepe verdriet nog herinneren welk door het land ging toen men aankondigde er mee te gaan ophouden. Het allerlaatste concert waarbij de liederen door het publiek werden gezongen en vrienten dit alleen maar met zijn gitaar hoefde te begeleiden. Al die vaders met hun 13 jaar oude dochters, bij wie de tranen over de wangen stroomden en de gepijnigde gezichten van de leden van doe maar die er zo genoeg van hadden!


Doe maar verbaasde zich over de overmatige interesse van vooral de puberende meisjes. Natuurlijk hadden ze eerst wel de markt volgeplempt met merchandising. De teksten van de liedjes hielpen ook best wel mee om deze jonge clientèle te boeien. 'Nee er is geen bal op de tv, alleen een film met doris day en op ned 2 een wiener operette, dus ga maar met mij mee de bloemen buiten zetten! Dit lijkt mij toch een oproep aan de jeugd 'to drop out!'


Vooral, als in een ander nummer Hennie Vrienten wanhopig zingt: 'Sylvia Jeanette Natalie en Fien Elsje Treesje Truus Babbette Betsie en Sabine Greet Magreet Magriet Marie Marei en Angelien
Mies Marjan Marjo Marlyn en kleine Tine. Één nacht alleen, één nacht alleen....'


Denken die Sylvia, Jeanette, Nathalie, Fien, Elsje en tot slot kleine Tine waarschijnlijk, maar zo is het helemaal niet gegaan? Kom op laten we eens dermate op Hennies slaapkamerdeur gaan kloppen dat die dat niet makkelijk negeren kan! Ja deze tekst was absoluut een uitnodiging tot stalking natuurlijk.


En dan het nummer belle hélène,

Het is dus toch zover gekomen
Dat jij hier naast me ligt
En in de schemer van de ochtend
Kijk ik naar je gezicht
Je bent dezelfde maar toch anders
Ik heb je zolang niet gezien
Je bent ineens geen kind meer
Maar zo mooi en minstens zeventien


Hier spreekt toch wel een dermate duidelijke voorkeur voor de wat jongere vrouwen, die Sylvia, Jeanette, Nathalie, Fien, Elsje en tot slot kleine Tine waarschijnlijk doen verzuchten; 'och, met vier jaar zijn wij ook zeventien!'


Met deze wetenschap schrijf ik een tekst over een man die wordt geconfronteerd met het vreemdgaan van zijn vrouw. Deze man is van gemiddelde leeftijd en heeft een vriendin, ook van al even gemiddelde leeftijd. Zijn vriendin gaat vreemd met een man van.... gemiddelde leeftijd. Hoe gaat de bedrogen man hiermee om? Is het reden om de relatie te beëindigen? We zullen het nooit weten want de heren van doe maar kiezen voor de volgende teksten van:


schrijver, dichter en zanger Jan Rot:

Op een dag komt de dag dat je lacht om wat lang zo belangrijk wasHoe je alles zag en alles wat je dee en dacht

en van schrijfster en zangeres Esther Groenenberg:

Op een dag komt de dag dat je meer hebt gehad dan je over hebt.
Zonder dat je ‘t weet speel je dan opeens de tweede helft

Twee dingen vallen op: ten eerste tendeert deze tekst naar een wat oudere man die die terugkijkt op zijn waarschijnlijk turbulente seks/drugs en rock & roll leven. Ten tweede valt op dat de talentenjacht twee reeds min of meer bekende talenten heeft opgeleverd. 

Waarschijnlijk is het zo dat talentenjachten over het algemeen niet zoveel talent opleveren volgens Paul V. was het medium film ook al niet geschikt voor een talentenjacht, Daarnaast is het schrijven van songteksten natuurlijk ook gewoon een vak. Het idee dat er onder al die gewone mensen op straat een nog niet ontdekt talent rondloopt is een onweerstaanbare drijfveer om talentenjachten te organiseren en ook om aan mee te doen. Statisch is de kans aanwezig dat er in de crowd een supertalent rondloopt, maar of dit genie tot bloei komt is ook afhankelijk van andere dingen zoals kans, gelegenheid, geluk, doorzettingsvermogen en nog wat externe factoren.

Mijn collega; De Tv dokter kan erg goede songteksten schrijven. Dus meneer Vrienten, kies de volgende keer een tekst van haar, dan heeft ze weer wat meer tijd om voor Pinkstar te schrijven.

Wijnz.