Doodslag

Gisteren op de publieke omroep de laatste film van Pieter Kuijpers Doodslag naar scenario van Marcel Lenssen. In het kort; een ambulance medewerker wordt in zijn werk gehinderd door een paar 'kut' marokkaantjes. Hij moet naar een problematische bevalling maar kan niet want de allochtone jongeren versperren hem de doorgang. Theo Maassen die de hoofdrol speelt besluit om zelf even deze barrière te slechten, met resultaat een dode marokkaan. Doodslag dus!

Theo Maassen zet hier weer een TBS tiep neer!

Het thema van deze film is e toenemende verhuftering van de Nederlandse samenleving. Theo Maassen die wordt neergezet als goedmoedige lobbes, wordt volgens de kenners/critici tot zijn daad gestimuleerd door een televisie optreden van cabaretier Felix Gijs Scholten van Aschat die van mening is dat hulpverleners meer van zich moeten afslaan.
De kenners weten echter dat dialoog een leugen is, dus het enkele feit dat Gijs hier een zeurverhaal houdt over hufterigheid is onvoldoende motivatie voor Theo om er eens lekker op los te meppen. Te meer omdat Theo in het voorgaande nogal goedmoedig is geëxposeerd en bij calamiteiten eerder de rust bewaarde dan dat hij door het lint zal gaan. Als er al reden is dan zou je die eerder verwachten in de ontluikende verliefdheid tussen Theo en zijn mooi jonge collega Amira. Deze wederzijdse aantrekkingskracht, goed neergezet tijdens een eetscene waarbij de camera broeierig dicht op het tweetal staat en waarbij ook de comfortzone van de kijker geschonden wordt doet echter het ergste vermoeden. Theo Maassen kan nu zijn TBS kant in het vervolg laten zien. Voor mij is de beschermzucht die Theo heeft t.o.v. zijn vrouwelijk collega reden voor de escalatie die lijdt tot de dood van het Marokkaanse ettertje. Maar ook dat had beter geëxposeerd kunnen worden. De morele discussie die deze film oproept, mag eigenrichting? Kan simpel worden afgedaan. Nee het mag niet! Hij had gewoon in de auto moeten wachten op de komst van de politie. Dat daarbij een vrouw en een kind waren omgekomen is schrijnend, maar is dan inherent aan het systeem waarbij alleen de overheid het zwaard mag hanteren. Daarnaast zijn dit soort morele dilemma's alleen interessant als ze een deel uitmaken van het dramatisch gegeven en dat is een aantal gebeurtenissen die het verhaal doen bewegen via logische weg van begin tot einde.

De interactie met cabaretier Felix is ook tenenkrommend, gijs speelt dit absoluut onvoldoende. Had theo beter kunnen doen! In deel 3 en 4, waarom vier delen? ontspoort het dan ook helemaal dat het slecht afloopt was vooraf duidelijk.