woensdag 26 juni 2013

House of cards.


Binnenkort in Nederland te zien. De Amerikaanse re-make van de BBC serie house of cards. Net als in het britse origineel  gaat het over een politicus met ambitie. Frank Underwood gespeeld door Kevin Spacey is de man die aan de touwtjes trekt. Desondanks wordt hij na de verkiezing van de door hem gesteunde president gepasseerd voor de functie van minister van Buitenlandse zaken. Frank besluit dit echter niet over zijn kant te laten gaan...
Frank Underwood incasseert
Frank heeft inmiddels zijn plan getrokken!
House of cards is nu weer eens iets geheel anders dan een serie zoals The West Wing. Ten eerste, omdat producent Netflix het in 1 keer op het net plempt. De kijkers kunnen de 13 afleveringen in 1 keer downloaden en kijken. Tweedens, omdat in tegenstelling tot de gelauwerde voorganger hier niet continue de walk&talk shots gebruikt worden van opgeblazen zelfgenoegzame typen die hun leuk bedoelde dialoogjes bezigen. House of cards moet het hebben van het sublieme spel van Kevin Spacey en een goed scenario.

Deel 1 begint met de hond van de buren die wordt aangereden. Frank Underwood is snel ter plaatse. Hij richt zich tot de camera en zegt: er zijn 'twee soorten pijn, de pijn waar je sterker van wordt en zinloze pijn'. Hierop wurgt hij de hond! De toon is hiermee gezet, deze man gaat tot het uiterste! Het gegeven dat Spacey zich voortdurend tot de kijker richt en deze deelgenoot maakt van een aantal van zijn gedachten is natuurlijk een risico. Het geeft een vervreemdend effect, maar toch pakt het erg goed uit. Op cruciale momenten als de president hem iets vraagt, becommentarieert hij de vraag en geeft daarna antwoord. Door deze verhaal methode denkt de kijker dat hij door heeft welk spel er gespeeld wordt. Later blijkt dit toch weer anders te zijn. Door de methodiek van het in 1 keer beschikbaar zijn van de gehele serie kunnen de makers zich veel permitteren. Ze hoeven zich niet druk te maken om de kijker, die blijft toch wel kijken! De eerste delen ontwikkelen zich dan ook langzaam. De schrijvers nemen de tijd om te laten zien dat Frank aan het bedenken is hoe hij kan terugslaan. Frank gaat de samenwerking aan met een jonge journaliste Zoe Barnes, deze voedt hij met inside information en zet hiermee een carrousel in werking die hem uiteindelijk op de post brengt die hij ambieert.

In deel 3 moet hij op twee borden schaken, hij moet de union zien te paaien om een nieuwe onderwijs wet door het congres te krijgen, tegelijkertijd moet hij op damagecontrol in het zuiden waar een meisje zich heeft doodgereden t.g.v. een omstreden reclamezuil die hij heeft mogelijk gemaakt. Frank probeert de ouders van het overleden meisje te paaien om daarmee een rechtszaak en slechte publiciteit te voorkomen. In de kerk waar de ouders zijn houdt hij een fantastische toespraak waarin hij zegt God te haten. Hij komt er mee weg en ook alle andere problemen lost hij op. Frank is een sociopaat, die zich in de politiek arena als een vis in het water voelt. Hij manipuleert, liegt, bedriegt chanteert en moord.

Zoals in dit soort series gebruikelijk is er 1 grote verhaallijn dat is hier de weg van Frank Underwood naar het door hem geambieerde baantje en zijn er verschillende boogjes; thema's per aflevering die tegelijkertijd worden afgewerkt. In het verloop van de  serie blijken deze boogjes echter allemaal belangrijke bouwstenen te zijn voor de hoofdlijn. Niets gebeurt dus zomaar. Later zien we ook de buurman met nieuwe hond door het beeld schuiven. Vreemd is dan ook de aflevering waarin Frank wordt gehuldigd en een bibliotheek naar hem genoemd wordt. Deze aflevering voegt niets toe, toespraken, feestjes, de oude studiekameraden en het stevige doorzakken. Enige belangwekkende zou kunnen zijn de conversatie die hij met 1 van die vrienden heeft en waarbij hun speciale relatie word aangestipt. De ongemakkelijkheid zou er op kunnen duiden dat dit meer was dan een vriendschapsrelatie, wellicht is dit een lijntje dat in het tweede seizoen verder wordt uitgewerkt?

Frank krijgt natuurlijk een relatie met de jonge journaliste. Op een zeker moment becommentarieerd hij deze relatie, hij laat haar, haar vader bellen op vaderdag en heeft tijdens dit gesprek seks met haar. Hij amuseert zich met het feit dat Zoe alles aan elkaar liegt tegen haar vader. Jammer wel dat de relatie Frank/Zoe niet wat meer wordt uitgebouwd. Op een zeker moment krijgt Zoe Barnes door dat ze alleen door Frank is gebruikt. Vanaf dat moment gaat op zoek naar het waarom en wordt ze de grootste tegenstander van Frank. In het tweede seizoen, dat nu wordt opgenomen, zullen we zien tot hoever de ambitie van Frank Underwood gaat.














Geen opmerkingen:

Een reactie posten