vrijdag 27 april 2012

Spoorloos


De inzending van Evelien Bijnen waarbij zij aan het einde van het filmpje in een doodskist terecht komt doet sterk denken aan de klassieker Spoorloos (1988) van regisseur George Sluizer. Rex en Saskia zijn op vakantie in Frankrijk. Op een parkeerplaats aan de route soleil raakt Saskia in gesprek met een Fransman die haar prompt ontvoerd. Vervolgens zien we de paniek van Rex en de zoektocht naar Saskia. Zij wordt echter niet gevonden ondanks de intensieve zoekactie van Rex. In de tweede acte van de film; de ontvoerder, dit blijkt een op het oog normale man, we zien zijn voorbereidingen op de ontvoering. In het laatste deel legt de ontvoerder contact met Rex. Hij vertelt hem dat hij degene is die Saskia heeft ontvoerd en biedt aan te vertellen wat er met Saskia gebeurde. Nu ontstaat er een bizarre situatie tussen ontvoerder en Rex. Je zou verwachten dat Rex meteen naar de politie zou stappen of beter, de waarheid er uit zou slaan, dat laatste had ik in ieder geval gedaan. Dit gebeurt echter niet, rex pakt de ontvoerder bij de strot maar deze geeft geen krimp, harder slaan zou je zeggen! De ontvoerder zegt dat hij voor immer zal zwijgen indien Rex hem bedreigt of naar de politie zal gaan.
De ontvoerder vertelt hem dat hij dit gedaan heeft om te zien of hij ermee weg kon komen, hij illustreert dit met een voorbeeld waarin hij als kind op een balkon stond en zich afvroeg wat er zou gebeuren als hij er vanaf zou springen. De enige manier waarop hij dit zou ervaren was door het daadwerkelijk te doen. Hij sprong dus en brak zijn been. De premisse van de film wordt hiermee onthult. Als Rex hem vraagt wat er met Saskia is gebeurt dan zegt de ontvoerder dat hij dat zal ervaren indien hij een koffie met slaapmiddel zal drinken, hij verzekert hem dat hij dat dan duidelijk zal worden wat is gepasseerd met mademoiselle Saskia. Rex kiest eieren voor zijn geld en laat zich verdoven. Als hij bijkomt blijkt hij zich in een doodskist te bevinden, na de aanvankelijke paniek barst Rex uit in een hysterische laatste lach. Het laatste shot in de film is de tuin van de ontvoerder waar naast elkaar twee struiken staan.

Deze film heeft destijds op mij een grote indruk gemaakt. Altijd als ik zo'n soort parkeerplaats oprij denk ik aan spoorloos en bekijk de daar aanwezige mensen met iets meer dan normale interesse. Wat beklijft is het gevoel dat het maar zo afgelopen kan zijn, dat het toeval kan bepalen dat je net de verkeerde tegenkomt. Later zien we dat de ontvoerder die al een tijdje op de loer is naar een slachtoffer het die dag eindelijk voor gezien houdt en dan toevallig Saskia tegenkomt. Het ingestudeerde regeltje waarmee hij zijn slachtoffer hoopt te lokken heeft hij niet nodig want Saskia is degene die het initiatief neemt. Hij improviseert, wat niet zijn sterkste kant is maar weet toch zijn doel te bereiken. Desondanks weten we pas in de laatste minuten van de film dat Saskia levend begraven is. Als kijker hebben we steeds meer informatie dan de hoofdpersoon maar niet veel meer. We weten dat de ontvoerder een verknipte man is, maar het is nog steeds mogelijk dat Saskia in leven is. Het dilemma van Rex is, meegaan met de ontvoerder en weten wat er gebeurde met alle mogelijke consequenties! Of het niet te weten en met deze onzekerheid verder te leven! Vanwege de verbeten speurtocht van Rex is het duidelijk dat hij voor optie 1 kiest, want bij optie 2; het weglopen en over te gaan tot de orde van de dag, was de film klaar geweest.
Natuurlijk was ik voor optie 3; zware mishandeling leidende tot een volledige bekentenis, gegaan!  Voor mij is dit dan ook een beetje het zwakke punt van het verhaal, er mag natuurlijk nooit en derde optie zijn. Maar meegaande in de flow van het verhaal is het toch acceptabel. Dat Rex zich toch laat verdoven en begraven past ook weer in de premisse: je weet alleen hoe het is als je het ook daadwerkelijk doet! Rex is ook een beetje slappe mooie man natuurlijk. Dat Saskia in het begin zegt dat ze droomde dat ze beiden in gouden eieren waren opgesloten vlak naast elkaar is in feite een vertaling van het einde. Script technisch is alles dan ook prima voor elkaar.  Terecht heeft deze bijzondere film dan ook verschillende prijzen gewonnen.

zondag 22 april 2012

alles uit de kast!

Er zijn zo van die momenten dan komt alles mooi bijelkaar. De in zending van IO geeft me weer eens de mogelijkheid om eens flink TEE te gaan bashen :-) en het te hebben over mijn andere 'passie' het schrijven voor film.
Als je een scenario gaat schrijven zijn drie vragen interessant; 1. over wie gaat het? 2. Wat is het onderwerp? en 3. Hoe loopt het af? Dit moet je allemaal weten voordat je één letter op papier zet. Niets is toeval alles is ergens op gebaseerd. Het leven zeg maar! Dus als je een pan neemt en daar boter in doet tegelijkertijd een paar eieren klust met wat melk peper en zout. Dit alles in de pan doet, dan is het redelijk te veronderstellen dat er een omelet als eindresultaat komt. Het zou immers raar zijn indien er een schnitzel uit zou komen!
In dit projekt kon echter na lezing van het door Kim van Kooten geschreven deel 1 op geen enkele vraag antwoord gegeven worden. Deze onduidelijkheid bleef geruime tijd ontstaan. In de vergelijking met de omelet kan gesteld worden dat Paul Verhoeven allerlei ingrediënten in de pan flikkerde waarvan iedereen kon zien dat het nooit wat zou worden, als we vervolgens probeerde met kunst en vliegwerk er toch nog wat van te bakken dan bleek dat paul er vervolgens weer allerlei spul had uitgehaald! De kenner snapt dat hier nooit meer wat eetbaars uit kan voortkomen.

IO filmproducties heeft hier heel slim op geanticipeerd, in deel 2 al hebben ze het lijntje; lesbische relatie Merel/Lieke uitgezet. In deel 4 werd een actieve en beheerste Remco neergezet die als voorzorg de chantage had getaped. Vanaf deel 5 hebben ze hun eigen plan getrokken en hebben de lijn Verhoeven Alberding Thijm losgelaten. Dit resulteerde meteen in het beste deel 6 hier vertoond. Door machinaties van ongure typen ging de overwinning aan hen voorbij. Deel 7 en 8 wilden ze in één keer doen om zo gebruik te maken van de langere productietijd. De Tv Dokter en ik hebben het voorrecht gehad de voorversie van het script, dat geschreven werd door Fleur Jansen en Stephan Brenninkmeijer, te mogen lezen en becommentariëren. Het viel ons meteen op dat het een erg goed script was, in tegenstelling tot Paul en Robert is hier de ontknoping in deel 8 geplaatst. De ingezette subplots worden ook pas in dit laatste stuk besloten. Eigenlijk was er aan het script niet veel te verbeteren, hier en daar een dialoogje. De scène Wim/Gea vonden wij overbodig. Om in deel 7 nog enige verdieping aan Wim te geven en hier Gea de wetenschap van het gesprek Nadja Ineke te laten droppen, is op zich geen reden om hiervoor wéér een karakter te introduceren. In de eerste versie was het ook een ruzie-achtig gesprek. We zitten natuurlijk niet te wachten om te zien dat dit bij Wim net zo gaat als bij ons thuis! Fleur en Stephan wilden echter Wim toch een motivatie meegeven voor zijn handelen. Waarom? Ja hij doet het kennelijk voor zijn zieke vrouw in de rolstoel. Blijkt hij ergens toch nog een goede man te zijn. Maar is dat essentieel? Ze waren er ook mee weg gekomen als deze hele scène geschrapt was geworden. De omelet was dan nog steeds een omelet geworden! Wim moest echter wel ongerust zijn over het voorgesprek Nadja/Ineke, dat had hij eigenlijk ook voorafgaande aan het tekenen op kantoor met Nadja kunnen wisselen. Ik had hier een heftige scène voorgesteld, maar moet toch mijn ongelijk bekennen als ik zie hoe de tekenscene uitpakt, de blik van Charmene Sloof die Nadja speelt op het moment dat het bedrog uitkomt is alleszeggend.

Nadja, game over!

Je kunt bedenken wat je wil maar als het dan gespeeld wordt is het toch weer anders, briljant in dit geval. De echte ontknoping en dé scene van de film, is de parkeergarage scene, het gesprek Nadja/Ineke. We hebben uitgebreid gechat over deze scène, over hoe nadja over de rand zou duiken, eerst zat er nog een hele christelijke opmerking in van Nadja "De pijn die we moeten doorstaan, hoe ondraaglijk ook, brengt ons dichter bij God." Een leuke voor op een tegeltje, of om de EO dit te laten uitzenden, maar helaas heeft deze quote het niet mogen halen.
Maar wat een fantastisch acteerwerk van de dames! Je voelt echt de pijn van Nadja. Haar motivatie is onmiskenbaar.

Iedereen is de architect van zijn eigen lot!

De chinezen zijn ook erg leuk. De eerste productie overigens waarin het ook echte chinezen zijn. De man met het litteken voert het woord de ander kijkt alleen maar. Natuurlijk is die zonder litteken het gevaarlijkst. Leuke dobermann overigens, elke keer als ik het filmpje draai zit mijn hond met gespitste oren te luisteren. Het einde van Fred zal vooral collega schrijver Bamahe, die het als financiële man goed voorheeft met andere financiële mannen, spijten. Voor de rest van de mensheid is dit wel een gerechtvaardigde ontwikkeling denk ik.
Ik lees opmerkingen dat het allemaal wat veel is. Ja er had een scène minder gekund, zie bovenstaande. Maar IO had natuurlijk hetzelfde probleem als wij allen; de zaak kloppend krijgen. Als het niet kan zoals het moet dan moet het maar zoals het kan, als je daarvoor alles uit de kast moet halen, soit!

Toevoeging 24 april: In het script van IO gelezen dat er nog een scène Wim/Gea is gedraaid die ergens in de voorgaande delen word gemonteerd. Dit is om toch motivatie Wim te duiden. Brenninkmeijer houdt kennelijk niet van losse endjes? Vraag me wel af wat TEE gaat doen met de user film als IO wint? We hebben dan deel 7 van de van Gochjes en dan nog een deel 7 van IO! Doordat er nu nog wordt opgeknapt aan de film van IO kunnen we concluderen dat deze hoe dan ook als zelfstandige film in den lande getoond gaat worden. Hebben we dus drie films over hetzelfde thema; Paul Verhoeven, de userfilm en IO.

zaterdag 21 april 2012

two men crew thirst place performance!

Op de rokende fundamenten van Pinkstar zijn er op het ogenblik twee teams actief die beide een invulling hebben gegeven aan deel 8 van het entertainment experience projekt. Ook pinkstar zelf was weer in de running om hun roze deel 8 te maken, maar door productionele problemen, de achilleshiel van deze vrolijke ploeg, is het er niet van gekomen.
Ygenweiss, de eerste afsplitsing van Pinkstar heeft al twee produkties gemaakt. Hun laatste produkt is wat mij betreft de minst geslaagde. Het script door hen zelf geschreven gaat uit van een in den minne geschikte afwikkeling. D.w.z. de conflicten waren in deel 7 al afgewikkeld dus wat over blijft is het ontslag van Wim, de afgang van Nadja en verder zien we de familie op de bank hangen met wat gruwelijke flashbacks over hoe zij hun familiebanden weer hebben hersteld. Het ziet er allemaal wat lamlendig uit alsof iedereen wat gerookt heeft van wat vanaf 1 mei a.s. in politiestaat Nederland alleen verkrijgbaar is via lidmaatschap van een coffeeshop.
De acteurs zijn op zich goed genoeg, maar hier doet de regel opgeld dat een slecht script nooit tot een goede film kan leiden.

Van onder uit de doos gefilmd, waarschijnlijk het diepe gat waar Wim inkijkt?

En dan two men crew. De initiator van Pinkstar Edmond Steens doet deel 8 in monoloog. Dankzij mijn briljante collega De Tv dokter ligt er een prima script. Remco wikkelt in zijn eentje het hele verhaal af. Hij ontslaat Wim en Fred en koopt een bloemetje voor Merel. Hij boekt een reisje voor twee en telefoneert nog met Tobias die is gaan samenwonen met Merel. Als hij thuiskomt converseert hij met een leeg , op de kat na dan, toilet in de veronderstelling dat Ineke daar is. Ineke is echter met al het geld en lieke vertrokken.

De Fleurdraaideur, weer een scene voor Pinkstar die het net niet heeft gehaald!

Alle informatie gaat in monoloog, alleen de 'Dear John letter' van Ineke gaat in voice over. Het tempo van de monologen is goed en er zitten ook hele mooie shots in. Aan het einde blijft Remco alleen in zijn woonkamer met een snel leger wordende fles whisky o.i.d. Het bosje bloemen wordt ook nog retour afzender gestuurd en we worden geconfronteerd met een hartverscheurend huilende Remco. Het acteren van Edmond Steens is echt een verademing, in het verleden als hij moest spelen dat hij boos was zag het er soms wat ongecoördineerd uit, maar dit keer laat hij de diverse emoties dermate goed zien dat je in de slotscene echt met hem te doen hebt. Had het nooit gedacht maar van alle delen 8 vind ik dit echt de beste. Inmiddels is wel IO ook online en dat is natuurlijk buiten categorie.

Edmond Steens als hij dit verhaal leest.

zondag 15 april 2012

Deel 8 gewoon ed & sjoerd

Terug van weg geweest Ed Nouwen en Sjoerd de Bont met een klinkende afsluiting van het entertainment experience project. Als eersten hun deel 8 ge-upload. Weer een goede cast en crew, het ziet er dan ook prachtig uit allemaal en goed geacteerd ook. Paul de Vrijer heeft het script geschreven en daar ga ik dadelijk nader op in want hier gaan een aantal dingen goed fout. Betreffende de techniek; het gesprek van Tobias en Merel gaat duidelijk over de as als de regisseur ineens beluit om de acteurs van achteren 'aan te schieten' op zich levert dit mooie shots die ook passen bij de toon van het gesprek, maar we hebben al wat mooie rijers gezien, de overgang naar de shots van achteren hadden zo ook mooi overbrugd kunnen worden, maar dat is een detail Sjoerd. Op het moment dat remco en Maaike de trap afstommelen had daar wellicht beter een muziekje onder kunnen staan. Het moment van het knallen van het pistoolschot en daarna had wel wat sneller gesneden kunnen worden, maar de slomo van de vallende champagnefles is prachtig.

Ok het script. We kunnen vaststellen dat deel 7 is losgelaten. Immers in dat door velen 'vervloekte' deel waren alle lijntjes geëindigd en eigenlijk was er nauwelijks een zinvolle afwikkeling aan te bakken. Daarom was ik erg benieuwd naar de door een professionele scriptschrijver gevonden oplossing. Welnu deze heeft het opgelost door deel 7 te negeren, ja zo kan ik het natuurlijk ook! Wat vermoedelijk is meegenomen is het feit dat Nadja ontmaskerd is en Wim van het toneel verdwenen is. Dat Remco en Ineke het weer op een akkoord hebben gegooid komt de scriptschrijver niet goed uit.
Er wordt begonnen met een rijer close op de schoenen van een man die over een grindpad loopt. Wat is hier de bedoeling van? Kennelijk mogen we niet zien wie het is en moet er een zekere suspense geëxposeerd worden. De man die echter komt aanlopen is slechts een bijrol die eigenlijk alleen als functie heeft om de relatie Remco Ineke te duiden.
 De blik van Ineke belooft niet veel goeds!

Wel heel mooi geacteerd als Remco met de 'chinees' komt inlopen en en passent zijn vrouw Ineke voorstelt. Tussen Tobias en Remco is ook een mooi moment. Tobias probeert zijn stropdas te strikken en Remco helpt hem daarbij. Hier word remco duidelijk geëxposeerd als een aardige man al is de manier waarop hij zijn armen om Tobias heenslaat wel het voorbeeld van een overheersende vader.

Remco nu vanaf zijn aardige kant.

Tobias is afhoudend, maar Remco geeft toe dat hij veel fouten heeft gemaakt, "maak niet dezelfde fouten als ik!" Tobias ontdooit en even later maakt hij het ook nog goed met Merel. Remco heeft ook zijn momentje met Lieke en we kunnen alleen maar concluderen dat Remco toch een sympathiek kant laat zien. Helaas denkt Nadja daar anders over, het knallen van de champagnekurk valt samen met een pistoolschot. Remco gaat neer en vlak voordat Nadja het karwei kan afmaken wordt ze bewusteloos geslagen door Tobias. Ineke is het eerst bij de gewonde Remco en sommeert de anderen om de ambulance te bellen. 

Remco komt bij in het ziekenhuis op de intensive care, bij hem Tobias, Lieke en Ineke, Iedereen is erg blij dat hij het overleefd heeft. Dan gaan de kinderen weg, Ineke wil nog even van het moment genieten, wat een vreemde opmerking is, maar al gauw wordt duidelijk welk moment ze bedoeld. 
Nu weet ik dat er in Nederlandse ziekenhuizen wel eens wat mis gaat, maar als je op IC ligt en de stekker gaat ergens uit dan rinkelen alle bellen in de hel en daarbuiten. Tot overmaat van ramp komt ook nog Jef Albers uit goede tijden verkeerde tijden binnen, wel een mooie opkomst overigens, komt echt iemand binnen! Ineke heeft het kennelijk met Wim aangelegen en ze hebben nadja gebruikt om Remco uit de weg te ruimen. 
Dit is een volkomen ongeloofwaardig einde; eerst wordt remco neergezet als een sympathiek man, Ineke is als eerste bij hem als hij gewond is. Ik had in haar plaats rustig aan gedaan, dan was die misschien wel ter plekke overleden, ja natuurlijk Merel mag jij dokteren aan mijn man hier heb je een mes dan kun je hem ter plekke opereren. Verdoven? Hoeft niet, en ontsmetten doen we met een restje champagne. Ineke heeft nergens in het verhaal blijk gegeven van een dermate dadendrang dat hier een moord plausibel is, ja o.k. ze heeft in deel 7 Nadja in haar nepbuik gestoken, maar waarom heeft ze dat eigenlijk gedaan? Als de verkoop wel was doorgegaan had ze ook geld gehad. Maar het kon zijn natuurlijk dat ze nadja wilde triggeren om wraak te nemen, maar hoe kon ze weten dat dit ook zou gebeuren?
Ineke was vooral een goede moeder die het gezin bij elkaar wilde houden, door remco te vermoorden doet ze haar kinderen verdriet en ook dat past haar niet.

vrijdag 13 april 2012

Unfaithful

Ha, voor het eerst eens geen entertainment experience! Gister toevallig voor de buis plaatsgenomen en gekeken naar de film Unfaithful met Richard Gere en Diane Lane. Tis geen bijster goede film ondanks, of misschien wel dankzij  het feit dat er vier! scriptschijvers aan hebben geschreven, die in totaal 4 miljoen dollar toucheerden voor hun werkzaamheden. Men had ook niet de minsten uitgenodigd de remake van LA FEMME INFIDÈLE (1969) te schrijven; Alwin Sargent (ordinary people), William Boyles Jr.(Cast Away) Stephen Schiff (Deep end of the ocean) en Susannah Grant (Erin Brokovich).  Dus niet meer zeuren scriptschrijvers dat Paul Verhoeven niet enkel en alleen voor jouw script gaat!


De film wordt omschreven als volgt:
Amerikaanse (USA) Thriller uit 2002 van Adrian Lyne. Met: Richard Gere, Diane Lane, Olivier Martinez e.a. Edward Sumner ontdekt dat zijn vrouw Connie een relatie heeft met een ander. Hij vermoordt deze man in een woeste bui. Op dat moment gebeurt er iets opvallends: Connie ziet de passie in Edward die ze jarenlang in hem gemist heeft. Hun relatie bloeit opnieuw op en ze besluit hem te helpen om de misdaad te verbergen.


Nou als dat geen interessant thema is? Vreemdgaan waarbij de bedrogen partner een crime passionel pleegt is een gebruikelijk thema, maar dat daarna de partner die vreemdging ineens weer met haar echtgenoot kan en er zelfs weer vuur in de relatie komt dat is toch opmerkelijk en ook zeer origineel!
Desondanks weet het illustere viertal de zaak goed te verkloten. Het begin van de film is veelbelovend. Manhattan een zeer winderige dag, zeg maar zware storm. Connie Sumner loopt met haar boodschapjes tussen fladderend papier, stukken plastic en ander zooi, zeer mooi in beeld gebracht, een soort super herfst. Geen taxi te bekennen en je kunt er dan ook op wachten dat er een onheil staat te gebeuren.  Ze wordt compleet van de sokken geblazen en komt in botsing met Paul Martel een zeer foute Fransman. Paul biedt haar een pleister op haar geblesseerde knie en vanaf dat moment ontstaat er een broeiende seksuele verhouding. Haar man Ed die eigenlijk op zich geen grote klootzak, of anderszins slechte echtgenoot is, heeft vrijwel meteen in de gaten dat zijn vrouw hem aan het bedriegen is. Hier ontstaat ook meteen het eerste manco. Richard Gere (Ed Sumner) moet hier een karakter neerzetten dat absoluut niet een reden is voor enige ontrouwheid van de andere protagonist Diane Lane (Connie Sumner), nee terwijl zij uit neuken gaat speelt hij de liefhebbende echtgenoot, hij verzorgt hun zoontje en speelt de super huisman. Het is natuurlijk wel een pedant mannetje, hij ontslaat een medewerker omdat die niet loyaal is, waarmee zijn visie t.o.v. onbetrouwbaarheid wordt geëxposeerd, maar je blijft je afvragen of dit nu een reden is voor zijn vrouw om maar eens van wippestein te gaan, ik bedoel er zijn heel wat beroerdere relaties die zich ook zonder vreemdgaan door het leven sleuren. Nou ja, alles kan natuurlijk, een andere film van regisseur Adrian Lyne, Fatal attraction, had hetzelfde effect op vreemdgaanders als Jaws op badgasten, dus ja het is mogelijk dat Connie vreemdgaat, maar het was beter geweest indien Ed een ongelooflijke, gewelddadige eikel met een klein piemeltje zou zijn . Ed huurt een detective in en die bevestigd Ed's vermoedens, het blijft maar aanzeuren totdat Ed eindelijk eens de confrontatie aangaat met Paul. 
Deze ontmoeting loopt niet goed af voor Paul Martel. Als Ed ineens voor de deur staat lijken ze het lekker mannelijk  af te drinken met wodka. Ed blijkt toch een softie te zijn, de aanblik van het doorwoelde, doorneukte bed van Paul doet hem in tranen uitbarsten. Hij zegt zich niet goed te voelen en de p.o.v. van Ed doet vermoeden dat deze zich inderdaad onwel voelt. 
Vreemd genoeg is dit het moment voor Ed om Paul tot drie maal toe te slaan met een cadeau welke hij voor zijn vrouw heeft gekocht en die nu naast het bed van Paul blijkt te liggen!
Je zou nu verwachten dat Ed zijn maag leeg kotst in het bed van Paul, wat je dan weer niet verwacht is dat Paul nog tot enige gewelddadige actie in staat is. Hij vermoord paul en is ineens weer goed genoeg om het lijk een lift in te zeulen, het daarna als de lift blijft steken er weer uit te tillen, om het daarna na veel toestanden op een vuilnisbelt te flikkeren vlak bij zijn woonhuis! Op zich is het een goed idee om een lijk te laten verdwijnen, want geen lijk, geen moord! De omstandigheden zijn echter dermate ongunstig dat de kans om een lijk ongezien af te voeren nul komma nul zijn. Ongeloofwaardig dus! Hij komt er mee weg, de relatie met Connie komt ook weer goed al was die nooit echt slecht. Het stuitende eind is echter dat ondanks al het geklungel er niets meer is dat hun geluk in de weg staat, Ed toch van mening is dat hij zich bij de politie moet aangeven! WAAROM IN GODESNAAM? Ook Net 5 vindt dit einde dermate onbevredigend dat naadloos de volgende film wordt opgestart.

dinsdag 10 april 2012

Het einde lonkt

Vanavond deel 6 van Paul Verhoeven gezien. Het moet gezegd worden, van alle teams heeft onze Paul zijn eigen script het beste gevolgd, bravo! Slechts de middelvinger van Tobias, het aanraak moment in de parkeergarage en het laatste woord van Merel; Bingo, zijn er succesvol in geïmproviseerd. Het acteren, m.u.v. Carolien Spoor is weer top net als het camerawerk, Ik meen wel wat slordige edits te zien tijdens de chinese maaltijd er wordt een aantal keren op het geluid gesneden en dat geeft een erg harde overgang, misschien opzet om de langzaam induttende recensent wakker te laten schrikken? Maar ja, details natuurlijk. Ondanks de klasse van Paul Verhoeven is het toch een matig deel geworden, ja van alle inzendingen die het script nauwkeurig volgden is dit de beste. Paul moet het echter afleggen tegen IO filmproducties, die zoals al eerder gezegd ervoor gekozen hebben om het in mijn ogen slechte script vaarwel te kussen en op eigenwijze verder te gaan. Als we straks de versies van Paul en IO naast elkaar leggen lijkt het mij onwaarschijnlijk dat Paul dit gaat winnen. Al is een regisseur nog zo goed en dat is die! Van een slecht script is nog nooit een goede film gemaakt ook niet door Paul Verhoeven.

Goed, deze plaat is al vaker gedraaid. Hoe moet dit toch unieke project in de toekomst worden verder gevoerd? Daniel Kok van TEE heeft mij een tijd geleden een link gestuurd van een Amerikaans project waarin teams filmpjes maken die moeten eindigen in een close up het volgende filmpje gaat vanuit deze close up weer verder. Het publiek kies telkens het beste vervolg. het goede is natuurlijk dat de makers hier absolute vrijheid hebben en dat het echt afwachten is waar het verhaal naar toe gaat. De opstelling van TEE waarbij gekozen is voor een beroemde regisseur, onze paul. die de hulp van het publiek inroept is op zich natuurlijk ook goed als hij het publiek ook de ruimte had gegeven om zelf met een echte inbreng te komen. Waarom die bangigheid om niet voor één script te kiezen. Ja er stak niet één script met kop en schouders boven uit zegt Paul dus daarom maar een samenraapsel van scripten gekozen!  Diezelfde bangigheid heeft de professionele scriptschrijvers en regisseurs ervan weerhouden om ook hun bijdrage te leveren, alleen de acteurs hebben toch redelijk massaal medewerking verleent om eventueel de opmerkzaamheid van Paul te trekken. Die ene professionele scriptschrijver Kim van Kooten heeft een begin geschreven welke dit project meteen de afgrond in dirigeerde. Ondanks pogingen onzerzijds het verhaal weer de goede kant op te sturen. Is het nooit echt meer goed gekomen.

Een ander probleem is de organisatiestructuur van TEE. Het is ongetwijfeld een kostbare grap allemaal. Paul Verhoeven zal ongetwijfeld een redelijke vergoeding vragen en ook de acteurs en crew kosten wat. Ik geloof echt, dat baseer ik op de verschillende persoonlijke contacten die ik met de organisatie heb gehad, dat ook zij het creatieve  nastreven. Helaas zit er een organisatie boven; de telegraaf, ziggo ,rene mioch en onze Paul die commerciële doelen nastreven. Ik geloof wel dat Paul Verhoeven ook een creatieve ambitie heeft. Voor de andere partijen is het echter enkel een verdienmodel. Nou ben ik een voorstander van geld verdienen, maar zie de tegenstelling; de meer dan 25.000 amateurs die het allemaal voor niets doen en die paar mensen die daar geld aan verdienen. Aan de ene kant al die mensen die een creatieve prestatie willen neerzetten en die anderen die gewoon geld willen verdienen. Dit kan nooit goed werken natuurlijk.

Ik zou de begroting van dit project wel eens willen zien. Eens kijken wat het nu allemaal echt heeft gekost en waar het geld naar toe is gegaan, zonder mensen in de portemonnee te willen kijken natuurlijk. het zou zo maar kunnen zijn dat als je wat commerciële componenten er uit snijdt er nog steeds een dergelijk project gedaan kan worden. Als je er weer voor kiest om scripten te laten insturen hou dan vast aan die drie minuten di zijn echt lang genoeg, je kunt in 1 minuut je levensverhaal vertellen, wel een beetje rafelig maar toch.  Het zou ook goed zijn indien er de volgende keer, als er voor een ster regisseur wordt gekozen, iemand te nemen die wat meer open staat voor de input van de crowd. Dan zou het nog best eens iets heel bijzonders kunnen worden.